به شب نشینی خرچنگ های مردابی

هم سن و سالهای من حتماْ این قصه یادشونه :   

توی یه برکه قشنگ  

ماهی ها به خوبی و خوشی در کنار هم زندگی می کردند . 

یه خرچنگ مهربون هم توی این برکه زندگی می کرد . 

ماهی ها خرچنگ رو خیلی دوست داشتند . 

تا اینکه یکروز مسیر رودخونه بسته شد و آب برکه کم 

برکه هر روز خشک تر و خشک تر می شد و ماهی ها نگران تر 

با هم نشستند به مشورت که چیکار کنیم ؟ چیکار نکنیم ؟ 

اگه وضع همینطور ادامه پیدا کنه 

همه ما از گرسنگی و خشکسالی می میریم  

تا اینکه سر و کله یه پلیکان مهربون پیدا شد  

پلیکان گفت :  

ماهی کوچولوها 

اصلا نگران نباشید . من وقتی داشتم میومدم اینجا توی راه یه آبگیر بزرگ دیدم 

خیلی دور نیست 

من می تونم شما ها رو ٬تو دهنم نگه دارم و پرواز کنیم و برسیم به اون آبگیر 

ماهی ها خوشحال شدند و قبول کردند . 

پلیکان ماهی ها رو چند تا چند تا تو دهنش سوار می کرد و پرواز می کرد به سمت آبگیر 

می رفت و دوباره بر می گشت و چند تا ماهی دیگه با خودش می برد . 

وقتی همه ماهی ها رو به آبگیر برد برگشت تا ببینه ماهی دیگه ای نمونده ؟ 

خرچنگ گفت : 

ای پلیکان عزیز ! منم ببر پیش دوستام 

من اینجا تنهایی نمی تونم زندگی کنم .  

پلیکان گفت: 

آخه تو خیلی سنگینی من نمی تونم تو رو با خودم ببرم .  

از خرچنگ اصرار و از پلیکان انکار تا بالاخره راضی شد و خرچنگ رو سوار کرد . 

و چون خرچنگ بزرگ بود و توی دهنش جا نمی شد رو گردن پلیکان سوار شد . 

پرواز که کردند خرچنگ از اون بالا تیغ ماهی ها رو دید که تو صحرا ریخته بود  

و فهمید که آبگیری در کار نیست و همه اون حرفها دروغ بوده و وعده و وعید . 

حساب کار دستش اومد و فهمید پلیکان نامرد چه بلایی سر دوستاش آورده  

پس چنگ هاش رو قلاب کرد دور گردن پلیکان و انقدر فشار داد تا خفه شد . 

و با هم سقوط کردن وسط صحرا ... 

این حکایت ٬خیلی شبیه حال و روز این سالهای ماست  

چیزی که می خواستیم و چیزی که شدیم 

فقط حیف که یه خرچنگ پیدا نمیشه که ...  

پی نوشت : 

عنوان ربطی به پست نداشت .