دوست ندارم حقت رو با مشت از مردم بگیری پسرم ...

-

امروز روز خیلی بدی بود  

وقتی بهش فکر می کنم و یادم میفته 

مخصوصا وقتی قیافه اون لحظه بابا و اشکی که توی چشمش جمع شده بود یادم میاد 

دیوونه میشم  

دوست داشتم می مردم و این اتفاق نمی افتاد 

البته از دست بابا هم خیلی عصبانی هستم 

ازش انتظار نداشتم اینطوری رفتار کنه 

بابا برای من یه قهرمانه 

کسی که توی دنیا از همه چیز و همه کس بیشتر دوست دارم 

به زندگیم که نگاه می کنم  

می بینم که تمام عمرم دلم بهش خوش بوده و به پشتیبانیش دلگرم بودم 

بابا برای من همیشه یه قهرمان بوده

ولی اتفاق امروز ... 

کاش که اینطوری نمی شد . 

امروز وقتی داشتیم می رفتیم خونه مامان بزرگ  

توی راه یه موتور که دو تا آقای جوون سوارش بودند هی بین ماشینها ویراژ می داد  

چند بار اومد تا نزدیک ماشین ما و با دستش آینه ماشین رو کج کرد از قصد 

بابا سرعتش رو کم کرد که موتور سوارها برن  

اما اونا دوباره اومدن جلوی ما و شروع کردن به اذیت کردن 

بابا گاز داد و ازشون جلو زد  

بهش گفتم چرا هیچی به اونا نمیگی بابا ؟ 

گفت اینا آدمهای نرمالی نیستن 

نباید باهاشون دهن به دهن گذاشت 

ولی من دوست داشتم بابا از ماشین پیاده می شد و با قفل فرمون میفتاد به جونشون 

یا لااقل بهشون دو تا فحش بی تربیتی می داد . 

این گذشت ... 

شب که داشتیم از خونه مامان بزرگ اینا بر می گشتیم  

توی خیابون انگار سرعتمون زیاد بود و یهو رسیدیم به یه سرعت گیر که بابا زد روی ترمز 

یه ماشین هم از عقب اومد و زد به پشت ماشین ما 

بابا پیاده شد که ببینه ماشین چی شده 

اون آقایی که با ما تصادف کرده بود شروع کرد به بد و بیراه گفتن به بابا 

بابا گفت : شما که از پشت زدید مقصر هستید و باید خسارت بدهید  

که اون آقاهه شروع کرد به فحش های خیلی بی تربیتی و با اینکه قدش از بابا کوتاه تر بود و هیکلش کوچیکتر یه سیلی محکم زد تو گوش بابا  

و گفت : بیا اینم خسارت 

بابا هیچی نگفت و اومد تو ماشین و در رو بست و راه افتاد 

اون آقاهه هنوز داشت بلند بلند به بابا فحش می داد  

مامان هی می پرسید : ماشین خیلی خسارت دیده ؟ 

بابا جوابش رو نمی داد ولی دیدم که توی چشمهاش اشک جمع شده 

ماشینمون یه کم خراب شده و چراغ عقبش شکسته ولی بابا میگه چیزی نیست و پولش رو از بیمه می گیریم .  

کاش شماره ماشین اون آقاهه رو ور می داشتم و آدرسش رو پیدا می کردم  

دوست دارم وقتی بزرگ شدم یه روزی ببینمش و حسابی کتکش بزنم . 

کاش بابای من انقدر ترسو نبود و امشب انقدر کتکش می زد که بمیره  

کاش امشب نمی رفتیم خونه مامان بزرگ ... 

پی نوشت : 

این پست را پسرم کیان باستانی ۱۷ سال بعد توی وبلاگش خواهد نوشت . 

آنروز شاید دیگر وبلاگ ننویسم اما می خواهم بداند که من از هیچکس نمی ترسم ...