ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
تماس های هر روزه کم کم تبدیل می شوند به چند روز یکبار و ماهی چند بار و ناگهان متوجه
می شوی ماه هاست از او بی خبری ...
نه بحث و دعوایی بوده و نه کدورت و دلخوری . یکهو احساس کرده ای که دوست ندارد به او زنگ بزنی و تو هم شرایطش را درک می کنی . وقتی در محل کارش آرام و درگوشی حرف می زند که رئیسش متوجه نشود و وقتی زنگت را با اسمس عذرخواهی جواب می دهد می فهمی که داری خودت را سبک می کنی . رفاقت اینطوری مثل جاده یکطرفه ، ادامه دادنش بی فایده است .
وقتی بعد از ماه ها دم عید که می شود و پیامک نوروزیت را می نویسی و توی فون بوک گوشی اسمش به چشمت می خورد یکهو دلت می لرزد و غصه می خوری و دلت تنگ می شود و روی اسمش تیک می زنی و اسمس را سند می کنی .
چند دقیقه بعد از طرف همان دوست اسمس پاسخی می آید . خوشحال بازش می کنی و
می بینی جواب داده :ببخشید شما ؟
جالب اینجاست که آخر اسمس تبریک نوروزیت واضح نوشته ای : اسحاقی
لبخندت تبدیل می شود به بغض و اسمش را از گوشی پاک می کنی .
بعضی ها اینطوری از کسانی که دوست دارند انتقام می گیرند .
+ اینطور که در خبرها آمده است خوشبختانه زلزله شدید سیستان و بلوچستان تلفات جانی نداشته . انگار خدا رحم کرده است ...
اینو تجربه کردم...الان که اینو خوندم دلم براش تنگ شد...:(
تو " ببخشید شما ؟! " از طرف کسی که میشناسیش ولی اینو میگیری خیلی حرفه کیامهر ! خیلی
واااای .... دردناکه ! دردناک!
گاهی دلت برای خودت میسوزه !
+ خداروشکر ..
ببخشید...شما...
من دقیقا اینو حس کردم بابک جون
دقیقا هم با یه حال افتضاح اسمش رو پاک کردم...
مرسی
چقدر خوب به تصویر کشیدی این حس و حال رو
کار ساده ای نبود
قربان شما
برام آشناست این تجربه و احساس
خیلی درد داره خیییییییییییلی ...
...
دقیقاً احساس کردم....
یه دوستی داشتم که دوست بود واقعا ! از هر لحاظ ...
همیشه همراه همیشه یاور...
اما بعد از ازدواج متاسفانه حالا به هر دلیلی ، جواب اسمس که نمیده ، جواب تلفن هم خیلی سرد !
آدم نمیدونه در برابر اینهمه تغییر ، اینهمه مهر و عاظفه پاکی که به سمت غریبگی میل میکنه ؛ چی بگه ... روزمرگی شاید دلیل قانع کننده ای باشه اما آرزو میکنم هیچوقت دچار این روز مرگی ها نشم.
دوستی یک چیز دو طرفه است
کسی رو نمیشه مجبور کرد که با تو دوست باشه
سلام
گاهی وقتا اقای اسحاقی٬ تصمیم میگیری ادمای زندگیت و دوباره مرور و از بینشون گزینش کنی. دلیلتم شاید فقط برا خودت موجه باشه.
البته این کار آگاهانه ی ببخشید شما٬ اشتباه و دردناکه. اون آدم میتونست طور دیگه ای خودش و حذف کنه. نه با یک خاطره ی بد. این اتفاق برای منم افتاده. و چه جالبه که برای اکثرمون یک بار و اتفاق افتاده.
چقدر آدما زود خسته میشن این روزا...
با مرور آدمهای زندگی مئافقم
درستشم همینه دوستم
بابک، چند ماه پیش به یکی زنگ زدم بعد دیدم با تردید گوشی رو جواب داد و تا متوجه شد منم کلی خنده و شادی و اینها... چند وقت بعدش باز زنگ زدم، دیدم باز هم انگار که طرف متوجه نشده باشه کی پشت خط هست با تردید جولب داد و باز هم همون داستان... تا اس ام اس فرستادم براش و با همین "ببخشید شما" جوابم رو داد... یعنی به قدری عصبانی بودم که حد نداره. از اون نه هااا از خودم!!!
با عصبانیت تمام هم اومدم اسمش رو پاک کنما ولی منه احمق دلم نیومد نمیدونم چرا...
چرا عصبانی ؟
مایه گذاشتن برای کسی که حاضر نیست اسمت رو توی گوشیش سیو کنه اشتباهه دلی جان
از اونجایی که ارتباطاتم مدت هاست به تعداد انگشت های دست رسیده این منم که همیشه باید بگم: ببخشید شما!
اتفاقا امسال یکی با ذوق و شوق تولدم رو تبریک گفت و من با اینکه دقیقا نمی دونستم کیه اما سعی کردم با این دو کلمه دلشو نشکنم! با همون ذوق و شوق ازش تشکر کردم با اینکه نفهمیدم کی بود!
کار درستی کردی
میدونی کجای متنت واقعن قابل لمس بود برام؟
"لبخندت تبدیل می شود به بغض و اسمش را از گوشی پاک می کنی .
بعضی ها اینطوری از کسانی که دوست دارند انتقام می گیرند ."
در واقع آدم از خودش انتقم میگیره که دیگه نمیذاره شماره ی اون دوست بمونه تو گوشیش. یا آی دی ش بمونه تو مسنجر یا یادش بمونه تو ذهن.
از ذهن زور زورکی پاک میکنه اما تو دلش حک شده و این در حالیه که اون دوست مقابل اصن تو باغ نیس.
خیلی ضدحال ه.خععععلی.
درسته
انتقام از خود درست تره
گاهی آدم ها به ذات خودشون برمی گردن. به تنهایی. و این هیچ ارتباطی با دوست نداشتن دیگران نداره.
گاهی وقت ها آدم آرزوی زندگی تو یه جزیره ی متروکه رو تو همین کلان شهرهای شلوغ واسه خودش به واقعیت تبدیل می کنه.... به همین مسخرگی!
این هیچ عیبی نداره
اینجور دوستان رو باید آ زاد بگذاری تا در جزیره تنهاییشون باشن
قطع ارتباط با اونها یعنی اینکه دوستت دارم و نمیخوام مزاحمت بشم
چقدر غصه داره وقتی یه دوستی تموم میشه. چقدر سخت تره میشه وقتی اینجوری تموم بشه.
بابک
شاید زمانی که اس ام اس تبریک سال نو رو دادی
خطش رو فروخته بوده
نفر بعدی اس ام اس رو دیده و حتی اون اسحاقی اخرش رو
و ننشناختت.
یه فرصت دیگه هم میشه به دوستی ای که فکر میکنی زمانی برایت ارزشمند بوده میشه داد.
که زنگ بزنی و شماره خط جدیدش رو بگیری از کسی که خط قبلیش دستشه
البته مفروض بر اینکه فرضیه ی من در پاراگراف اول کامنتم درست باشه.
تی تی جان
این دوست مثل خود شما از دوستان وبلاگی منه و میتونه شماره منو از دوستای دیگه بگیره یا اینکه با یه کامنت از خودم بگیره .
اتفاقا اگر خطش رو فروخته باشه یا گوشیش رو عوض کرده به نظرم بدتر هم هست که تو این شیش ماه به من خبر نداده یعنی عمدا می خواسته که ارتباطی نباشه .
در هر صورت دیگه الان شماره اش رو پاک کردم و اگر بخوام هم نمیتونم بهش زنگ بزنم .
آقا یک در هزار احتمال بده گوشیش درب و داغون شده و شماره تو نداره...
مثل الانه من... یه عالمه از شماره هامو دیگه ندارم..
باید صبر کنم یه خبری ازشون بشه، بعد من بپرسم:
ببخشید شما ؟!!!
اگر ارتباط ما صرفا از طریق موبایل بود و دسترسی دیگه ای وجود نداشت حرف شما قبول ...
اما ایشون از دوستان وبلاگی بنده هستند و خیلی راحت میتونند با یه کامنت خصوصی بگن که شماره ات رو گم کردم یا گوشیم خرابه ...
خب... از اونجایی که من دقیقاً در جایگاه همون آدمی بودم که پیام دادم و گفتم: «ببخشید شما؟!» تجربه ی شخصی خودم رو میگم، شاااااااااااااید شااااااااااید در مورد طرف مقابل شما هم این اتفاق افتاده باشه.
اول اینکه:
گاهی اوقات آدم نیاز داره به تنهایی ِ مطلق. اینکه فقط خودش باشه و خدای خودش. من گاهی حتی لرزش و ویبره ی گوشیم (با اینکه همیشه ی خدا روی سایلنت هست)، اذیتم می کنه. چه برسه به ارتباط کلامی یا اس ام اسی با دیگران.
تعداد پیام هایی که توی اینباکس گوشیم هست، اگه نود تا هست، تعداد پیام های ارسالیم، از سه یا چهارتا تجاوز نمی کنه. وقتی هم که حالم خوب نیست، فقط به تماس هایی جواب میدم که از طرف خانواده م باشه یا از طرف مدرسه. الباقی تماس ها رو یا جواب نمیدم اصلاً یا اگه طرف، اصرار داشته باشه و هی مرتب زنگ بزنه، بی رو در بایستی، رد تماس می زنم.
مطمئناً من تک تکِ دوستانم رو که با اس ام اس، یا تماس، یا حتی گاهی به سبک قدیم که با میس کال یاد هم می کردیم، الآن هم میس کال میندازن و یادم می کنن، خیلی خیلی خیلی دوستشون دارم. ولی توی اون لحظه ی خاص، به «تنهایی» و «سکوت» نیاز دارم. در توانم نیست که محبتشون رو توی اون شرایط، جوابگو باشم.
نتیجه 1) میشه این احتمال رو داد که دوستتون به یه تنهایی ِ طولانی مدت نیاز داشته. کسی چه میدونه؟!
در ثانی:
چه بسیااااار پیش اومده برای من، که گوشیم رو عوض کردم و اغلب شماره ها، توی حافظه ی سیم کارتم نبوده. توی حافظه ی گوشی قبلیم بوده. و اصلاً حواسم نبوده به این موضوع. چندین و چند بار یکی از دوستام که اتفاقاً برام خیلی هم عزیز بوده، زنگ زده، یا اس ام اس داده، ازش پرسیدم: «ببخشید شما؟!» (نه یک بار، نه دو بار، بلکه به کرّات... به خاطر اینکه هر بار، فراموش کردم سیو کنم شماره ش رو.)
در آخر اینکه:
اس ام اس های تبریک نوروز و اس ام اسهای Send to all رو، انصافاً آدم های کم حوصله (مثلاً خود من، یا شااااااید دوست شما هم اینطور باشن) معمولاً نمی خونن، مخصوصاً «تا ته»ش رو!
وقتی «آخر» اس ام استون نوشتید: «اسحاقی»، به احتمال خیلی زیاد، اصلاً ندیدن ایشون.
مریم جان شما داری مدام در مورد یک لحظه خاص صحبت می کنی
همه ما این لحظات رو تجربه کردیم و گاهی حوصله خودمون رو هم نداریم
اما وقتی این لحظه خاص شش ماه طول بکشه دیگه همچین هم خاص نیست و معنی دیگه ای میده
خیلی از دوستان جواب اسمس رو ندادند و من هم جواب خیلی ها رو ندادم این اصلا عیب نداره ولی وقتی جواب بدی ببخشید شما ؟
یکجورهایی از فحش بدتره
تصحیح می کنم:
در جایگاه همون آدمی بوده ام که پیام «داده» و «گفته»
موندم چرا از این دست شماره ها و افرادی داریم و باز هم توو گوشیمون نگهشون میداریم اینش برام جالبه ها
خداروشکر امیدوارم امار واقعی باشه توو این خبرا و تلفات نباشه ...
پاکشون کن راحت
صبح عالی متعالی.
خوب من در این جور مواقع به شدت احساس می کنم که بهم بی احترامی شده که واقعا هم بی احترامی هست. حتی در بدترین شرایط میشه یه اس ام اس داد که فلانی من حالم بده و حالا حالاها هم خوب نمیشم و میخوام تنها باشم لطفا نه زنگ بزن نه اس ام اس بده تا من حالم خوب شه. اینجوری آدمها حالت یه بام و دو هوا دارن. دیگران ملزم نیستن که به کسی محبت کنن و بی احترامی دریافت کنن. دوست دوران دبیرستان من وقتی ازدواج کرد ارتباطش رو با من کمرنگ کرد. اون روزها هم مثل الان راههای ارتباطی اینقدر زیاد نبودن خلاصه این ارتباط 14 سال قطع شده بود. بعد که زندگیش دچار بحران شده بود یاد من افتاد ولی دیگه من نمی تونستم ژست بزرگواری به خودم بگیرم و بشم همون فرزانه قبلی. تحمل شنیدن ذکر مصیبت رو نداشتم.در نتیجه اون دوست الان تنهای تنهاست. یادمون باشه دیگران ابزار نیستن من از کسی که مثل ابزار باهام برخورد کنه متنفرم.
در ضمن یه راه حل مفید هم وجود داره که میشه همه شماره ها رو تو یه فایل اکسل برای خودمون ذخیره کنیم که اگر گوشی و سیم کارت به باد فنا رفتن شماره ها رو از دست ندیم. پس وقتی این کار رو نمی کنیم یعنی برای اون رابطه ارزش قائل نیستیم. میدونم که اظهار نظر من دیکتاتورمآبانه بود ولی خوب همینیه که هست. بعد از سالها فداکاری های بی مورد درخصوص دوستان گرامی به این نتیجه رسیدم که برای کسی بمیر که برات تب کنه.
خیلی خیلی موافقم با جمله اخرت
دم شما و قاطعیتت گرم
سلام آقا بابک
راستش منی که اصن نمیتونم از موبایل استفاده کنم و ارتباطم منحصرا پیامکی هست اگه به کسی اس بدم و جواب نده چه شناخته باشه چه نشناخته باشه دلم میشکنه خیلی از شماره ها را به همین راحتی دیلیت میکنم ولی خوب اون بغض لعنتی رو که نمیشه دیلیت کرد
آقا خیلی خوشحال میشم شمارتو به منم بدی گاهی یه پیامکی به هم بدیم
کاش من هم میتونستم به همین سادگی بعضیا رو حذف کنم ولی هر بار که میخوام اسمشون رو دیلیت کنم دستم نمیره و میگم بزار بمونه..شاید یه روز زنگ بزنه...
و وقتی هم که پس از ماهها و یا شاید سالها زنگ میزنند...نمیتونم بهشون بگم :«شما...؟؟»
اگر راحت پاکشون کنی راحت هم میتونی بگی شما ؟
اشکالی نداره
ولی اگر اسمش رو پایین پیامکش نوشته باشه و تو بگی شما ؟ توهین امیزه
سلام
گاهی آدم خسته میشه ...و این خستگی آثارش گاها خیلی بد میشه خیلی ...
درسته
میگم ها
اول اینکه سلام و صبحتان به خیر و اینها!
دوم اینکه حالا به میمنت و مبارکی سالم و سلامت بودن هموطنانمان در زلزله ی سیستان و بلوچستان
چطور است اگر روی آن پست طنز مشترکتان با جناب آرشمیرزا یک فکرهایی بکنید؟
فردا هم که پنجشنبه شب است و شب جمعه و اینها
برای شادی روح درگذشتگان همگی مان هم ثواب دارد بوخودا!
راستی..شما برای همه اس ام اس تبریک نوروز فرستاده بودی با امضای "اسحاقی"؟
پس چرا برای من نیامد؟!!!
نامَردم اگر دفعه ی بعد اس ام اس بدهی و جوابتان "ببخشید شما؟!!" نباشه.
برات فرستادم تی تی
من ازاون دسته آدمایی بودم که وقتی همچین اتفاقهایی می افتاد همیشه هزار و یک نکته ی مثبت در نظر میگرفتم برای حق دادن به دوستام
اما الان زمان خیلی زیادی که یاد گرفتم وقت و توجه و محبتی که به ادمها میکنم اندازه ی ارزشی باشه که برای رفاقت هاشون قائلن
امسال خیلی شماره ها از گوشیم پاک شد، به خیلی ها اس ام اس ندادم، خیلی تاریخ ها تو تقویم 92 من وارد نشد، دوستیم با خیلی ها به تعدیل رسید و ...
محبت و دوستی، اونقدر با ارزش و قابل ستایش هستن که نباید برای هر ادمی خرجش کرد
آفرین
این بینش و رو خیلی دوست دارم
دوستی یک ارتباط دو نفره است
سلام و صلوات و درود بر اسحاقی
الان با گوش کوب میوفتی دنبالم
من اینجا اعتراف می کنم جلوی این همه ادم که ته بچه با معرفتم (برعکس خونده شود لطفا)
یعنی تو این دو سالی که من بابک میشناسم و باهم صمیمی شدیم، فکر کنم نهایتا 2 بار بهش زنگ زدم، خداییش می بینیید چه دوست فعالی هستم (بزنید دست قشنگه رو)
همیشه بابک زنگ زده و یاد من کرده
حالا راستشو بگو بابک، منو از فون بوکت هنوز شیفت دیلیت نکردی؟
ببخشید شما ؟
کلا این کلماتی مثل "شما؟" و "ببخشید شما ؟" و "یو؟" رو از فرهنگ کلمات حذف می کردن خیلی خوب می شد!
مگه نه اینکه لحن و ظاهر با اس ام اس سند نمی شه و همین دو کلمه اس
پس لااقل یکم محترمانه تر برخورد کن خب ...
به فرض محال هم که شماره اش رو نداری ... یا نشناختی یا هر چی
واسه یه پیام تبریک تشکر کنی بدون پرسیدن این نوع سوالات ..... آیا اتفاقی می افته...
نهایتش یه زنگ می زنی ... از صداش می شناسیش
آدمها گاهی واسه دادن یه لبخند هم بی هزینه هم شک می کنند
مریم خیلی طبیعیه که وقتی صاحب پیامک رو نمیشناسی بپرسی شما ؟
منم بارها اینکار رو کردم
من از این جمله ناراحت نیستم
از اینکه یک دوست اینو به من بگه ناراحتم
خب من اصن تو چنین موقعیتی قرار نگرفتم تا حالا، ببخشید شما رو هم همیشه فقط از طرف یه دوستی شنیدم که خب زیاد باهم تبادل اس ام اس نداریم و زمانهایی هم که میگه من بهش حق میدم خو.
از اونجایی هم که متوجه شدم دوست وبلاگیه،ایشالله که در همین روزها پستتو میبینه و میاد و میگه که سوء تفاهم پیش اومده:)
اونوخت چرا اس ام اس تبریک عیدت برای من نیومد؟اگه دیگه اومدم وبلاگت:دی
درضمن من هم چندوقتیه مثه دوست دیکتاتورمون هی میخوام بیام بگم پس پست تو و ارشمیرزا چی شد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ شب جمعه نباشه لدفن، حدالامکان 1شنبه باشه لدفن ،خو حالا یه بار ما به اینترنت دسترسی نداشتیم و یه چیزی ازت خواستیماااااااااااااااااااااااااااااااااا
چیز دیگه لازم نداری ؟
کیکی ساندیسی چیزی؟
تاعارف نکن
در مورد عدم تلفات جانی زلزله هم وافعن و از ته دل خوشحالم و امیدوارم هروخت خواست زلزله بیاد تو بیابونای خالی از سکنه بیاد. اصن چه کاریه، نیاد دیگه کلن،بله
مطمئنی که اون خط هنوز در دست همون دوست هست؟
بهرحال ضد حال عجیبیه اما سعی کن احتمالات مثبت هم بدی خوب!
امیدوارم هنوز همون خط دستش باشه تا بیشتر از اینم دلخور نشم
پایان دردناکی ِ ...
دردناکتر اینکه مجبوری اونو خاطراتش رو بکشی درون سیاه چاله ی ذهنت و دفنش کنی تا برای همیشه خاموش شه !
سخته
عیبی ندارد! دوستیها هر کدام و آغاز و پایانی دارند! به اینا می گن ناپایداریهای زندگی...
هر چیزی دوره خودش رو داره آقا بابک!اینم تو روزمرگیهای دیگه گم می شه...
موافقم
اما تلقی من از دوستی یک ارتباطی بود که تاریخ مصرف نداره
یخورده از دست خودم ناراحتم
منم پست رو خوندم اولین چیزی که به ذهنم رسید این بود که خب شاید خطش رو عوض کرده و خب اونی که اس ام اس تبریک نوروز رو گرفته شما رو نمی شناخته
ولی دیدم تیراژه جان قبل من اینو مطرح کردن و شما جواب دادین
بعضی واژه های به ظاهر ساده ، آنچنان توی سرت کوبیده میشن که... چون اون واژه ها نیستن اهمیت دارن گوینده اوناس که نابودت میکنه ،انتظاری که از اون فرد داری...
این واژه ها از فحشم بد ترن خیلی بدترررر
موافقم
بدتر از اون وقتیه که کارش یه جا گیر می کنه برمی گرده سراغت
آی می سوزه آدم
وقتی شمارش رو پاک کرده باشی این اتفاق نمیفته
از این اس ام اس های ببخشید شما زیاد فرستادم ...
اما نه زمانی که شخص فرستنده اسمش رو پایین اس ام اس مهر و موم کرده باشه ...
دوستای من خیلی باحالن ... نه که وضعشون خوبه ... هی سیم کارت می خرن بعد هی با شماره های جدید به من اس ام اس می دن ... نمی دونم چرا فکر می کنن من همه چی دونم و دستی هم در عالم غیب دارم ...اینجا است که با عصبانیت یه اس ام اس می فرستم و می گم ببخشید شما ؟؟؟؟؟
و یه چیز جالبتر وقتی برای کسی اس ام اس می فرستم و می پرسه ببخشید شما و من تو اس بعدی خودم رو معرفی می کنم در کمال تعجب می گه ببخشید نشناختم آخه گوشیم مشکل پیدا کرد و تمام شماره هام پاک شد ....(باور کنید بارها این رو تجربه کردم ٬ و جالبه که یک نفر مدام هم همین اس ام اس رو می ده )
فکر کنم منم باید عطا و لقای یه تعدادی از آدمها رو به هم ببخشم ...
با این ضریب هوشیت به نظرم داری زود متوجه میشی
ای وای من ... چقدر نوشتم
فکر کنم دارم یواش یواش یه سور می زنم به میلاد و تیراژه ...
به هاله:
هنوز به اندازه من ننوشتی. بس که خاطرات دل انگیز داریم از این جور رفتارها یادم باشه یه اس ام اس "ببخشید شما" برات بفرستم (ایکون یه فرزانه خبیث و بد ذات)
ببخشید صابخونه بخاطر سوء استفاده
نفرت انگیزترین اس ام اسی که ممکنه برام بیاد اینه که " ببخشید شما؟ که بعضیا همون ببخشیدشم نمیگن! خب در وهله اول فرض میکنم که نکنه گوشیش خراب شده شماره ها پاک شدن اما چرا من وقتی گوشیم خراب شده هر کی شماره ناشناس بود کلی عذرمیخواستم بعد میگفتم میشه معرفی کنید من شماره هام پاک شدن؟!! بعضیا انگار خودشون دوست دارن حذف بشن...همیشه ارتباطاتم رو من نگه میداشتم امسال تصمیم گرفتم هر کی رو که یکی دوماه بهم اس نداد یا زنگ نزد شماره شو پاک کنم...خیلی حرفه چند ماه پیش به عموم اس دادم نوشت شما؟ منم شماره شو پاک کردم!!!
خوب کردی
اصولیش اینه که وقتی گوشیت گم شد یا شماره ها پاک شدن با آدمهایی که برات اهمیت دارن تماس بگیری و بهشون اطلاع بدی
آدمی که به تو اهمیت نمیده بودن یا نبودنش توی دوستهات اهمیتی نداره
خیلی منطقیه به نظرم
چند وقت پیش به شماره قبلی محبوب اس دادم یه سوال پرسیدم یارو چنان با بی ادبی گفت به تو چه؟ و محبوب کیه و اینا که تا دوسه روز از ترسم سنگر گرفته بودم!!!!
آره منم یه بار زنگ زدم
چه پیرمرد بداخلاقیم هست
وااااااااای ک چقدر بد بوود!و حسش کردم اینو!
می دوونی بدیش چیه؟اینکه تو فیس بووکم با هم دووست باشی!و به احترام دووستی چند ساله واسه پستاش کامنت بزاری و نه لایک کنه و نه جواب بده!!!!!!
وحشتناکه!!!!!!!!
-----------------------------
خدارو شکر که این زلزله بخیر گذشت نسبتا!
خدا روشکر
بابک،شاید مثلا شماره های گوشیش پاک شده و پیامکت نصفه به دستش رسیده و انتهای پیامکت که فامیلیت رو نوشتی براش ناقص اومده و نفهمیده...
راستی اون پیامک تبریک عید من رسید؟من همش نگرانم نکنه پیامکهایی که به بچه ها دادم نرسیده باشه و از طرفی روم هم نشد از همه بپرسم.
اما در اون موردی که گفتی جواب زنگ رو با پیامک دادن باید بگم درست نیست و منم باشم خوشم نمیاد...
میگماااا حالا شاید هم در این مورد طرف شارژ نداشته.
برم تا بابک من رو با جارو دنبال نداده.
یادم نیست پیامکت منصوره
خدا رحم نکرده تراکم جمعیت منطقه بیسار کم بوده تیرش به خطا رفته!
سلام آقای اسحاقی، از سبک نوشتن و موضوعاتی که انتخاب می کنید خیلی خوشم میاد، امیدوارم همیشه موفق باشید، من با افتخار شما رو لینک کردم خوشحال میشم شما هم منو لینک کنید، ممنون
ممنون از لینک
لطف دارید
بابک اسحاقی؟؟؟
چقدر این اسم برام آشناست!
ببخشید شما؟؟
راس میگید خیلی بده کسی اینقدر بیشعور باشه منم تنها کاری که به نظرم میرسه حذف اسمش از لیست دوستام هست
من به شعورش کاری ندارم
آدمها در انتخاب دوستاشون مختار هستند
تا جاییکه یادم میاد
من خبیث نبودم هیچوقت
اما
دوست دارم با یک نفر توی ِ دنیای ِ خودم
این کار رو انجام بدم
اما می دونم!
هیچ حس خوبی نداره...هیچ...
لطفا با کسی اینکار رو بکنید که اذیتتون کرده
واقعا رحمش اومد بهمون
گاهی اوقات، اون «لحظه ی خاص»ی که شما می فرمایید همه تجربه کردن، برای بعضی از آدم ها، ممکنه در حد یک چشم بر هم زدن نباشه آقای اسحاقی جان...
شش ماهِ شما که خوبه... از دوستان من بپرسید... یک سال و خورده ای طول کشیده، تا همین امروز.
پس من تا امروز نباید هیچ "دوست"ی برام مونده باشه و نباید هیچ کسی بهم زنگ بزنه و هیچ کسی نباید به من اس ام اس بده و اسمم از لیست همه باید حذف می شد!!!
انصافاً به نظر شما، رسم دوستی (دوستی به معنای واقعی) اینه آقای اسحاقی؟
من نه رفتار خودم رو توجیه می کنم و نه رفتار دوست شما رو ماله می کِشم و دلیل باطل میارم براش.
ولی آقای اسحاقی عزیز.
دوستی هایی که قرار باشه با شش ماه و یکسال و دو سال سردی طرف مقابل (که به قول خودتون هیچ کدورت و دلخوری ای هم نبوده بینتون و اصلاً نمی دونیم دوستمون در چه موقعیتی قرار گرفته؟ چه روزگاری داره؟ چه چیزی فکرش رو مشغول کرده؟ آیا اصلاً آروم هست یا نه؟)، اسم همدیگه رو از توی گوشیمون حذف کنیم و بگیم طرفمون داره انتقام میگیره از ما... دوستی واقعی نیست به نظر من.
مریم جان
اگر کسی برای شما از ته دل مایه گذاشته باشه یعنی دوست شماست و دوستتون داره
اگر شما برای اون شخص انقدر ارزش و احترام قائل نباشید که با وجود تماس های مکرر از طرف او شش ماه هیچ تماسی با او نگیرید و حتی جواب تماسهاش رو ندید . به نظرم ادامه دادن به این ارتباط اسمش دوستی نیست .
به هر دلیلی که می خواد باشه مثلا افسردگی یا شرایط بد روحی یا هرچی
آدم روی تخت بیمارستان هم میتونه جواب به اسمس رو بده
قدر دوستاتون رو بدونید که با این شرایط هنوز پاکتون نکردن
من همچین توانایی ندارم
منم میگم شاید خطش رو فروخته.شاید توی همون
روز گوشیش رو گم کرده بوده و و و و و..نمیدونم والا..من یمدتی بود که گوشیم رو گم کرده بودم
اونوقتا ، بعد هر کی اس می داد اول جواب اس
میگفتم گوشیم گم شده و بعد ببخشید شما
واینا..اماخب وقتی شرایط این جوری میشه
که شما گفتین واسه حذف اون آدمه از
لیست دیگه نیازبه حتی لحظه ای تردیدهم نیست...ومنم باشم تو کتم نمیره که هی
بگن گوشیم پیشم نبود ودست یکی دیگه
بود و غیره....آدم یا شماره نمیده یا میده
دیگه این حرفارو نداره که هی اعصاب
طرف مقابل روخط خطی کنه.والا بخدا.
احساس مسئولیت نسبت به آدمهای
دنیامون حتی نسبت به لیست گوشی
هم باید باشه وپررنگ وکمرنگم نداره
مگر فقط توی موارد خیلی خاص،
منظورم خدای نکرده حادثه یابیماری
بازم خدای نکرده وایناس که میشه
گفت در دسترس نبودن و جواب
ندادن واینا شایدمعناداشته باشه
گرچه واسه رفیق شاید اینام بی
معنا باشه---->این مورد آخرش
منظور خودم بودا..سوءتفاوت
نشه یوقتی
یاحق...
در کلیت ماجرا تفاوتی نیست
شش ماه از طرف این دوست تماسی ندارم و یک ماه هم که از عید گذشته
پاک شدن یک اسم تغییری در این ارتباط یکطرفه نداشته