ترانه خرگوش مشکل دار

یکی از حاشیه دارترین و پر ابهام ترین اشعار دوران کودکی ما این بود :

یه روزی آقا خرگوشه

رفت دنبال بچه موشه

موشه دوید تو سوراخ

خرگوشه گفت : آخ

خرگوشه گفت : آخ

وایسا وایسا کاریت دارم

من خرگوشم و بی آزارم

کاریت ندارم

کاریت ندارم ...

و من همیشه می گفتم این خرگوشه موجود مشکل داری است که هی زود به زود حرفش را عوض می کند و اول می گوید کاریت دارم و بعد می گوید کاریت ندارم . نمی شود که در آن واحد با یکنفر هم کار داشته باشی و هم نداشته باشی  . به نظرم ثبات شخصیتی نداشت و از یک مولتی پرسونالیته حاد رنج می برد .

یکی از مبهم ترین قسمت های این ترانه هم آن جایی بود که آقا موشه می دوید توی سوراخ و خرگوشه می گفت : آخ

و من متوجه نمی شدم که سوراخ چه ربطی به آخ دارد . البته آن موقع بچه بودم و ربطش را نمی فهمیدم .

در مجموع خرگوش شعرهای بچگی ما موجود مشکل داری بود اما من اهمیتی به این موضوع نمی دهم .

مانی این ترانه را دوست دارد و با شنیدنش زود لالا می کند .