سالل تحویل

ساعت   ۱۱:۴۰  شب است و من هنوز کارگاه هستم . کار باید روز شنبه تحویل شود و حسابی از پروژه عقبم . چند دقیقه قبل یکی از ابزارها هم شکست و این وقت شب و فردا جمعه هم جایی باز نیست تا تعمیرش کنم . ابزار مربوطه که شکست آه از نهادم بلند شد انگار کمرم شکسته باشد . نشستم زمین و غصه خوردم . الان و در این ساعت از شبانه روز من در اقلیتی دردناک قرار دارم . اقلیتی به راستی دردناک .شاید دردمند واژه مناسب تری باشد اما من دردناک را ترجیح می دهم چون حسم را بهتر توصیف می کند . حس یک آدم جدا افتاده از آن شش میلیارد نفری که الان خوشحال کنار درخت کریسمس دارند  سال نویشان را جشن می گیرند . کاش بابا نوئل واقعا وجود داشت و صبح که بیدار می شدم  یک هولدر چپ ۲۰ با الماس قایقی آلومینیوم بر  توی جورابم گذاشته بود .