استاد مشفق کاشانی درگذشت

و من ماندم و قصه ی سرگذشت

و طوفان عمری که از سر گذشت

و دردی که جز مرگ درمان نداشت

و مرگی که هر لحظه بر در گذشت

و قابی که تصویر او رنگ باخت

و بی رنگ بر لوح باور گذشت

و روزی که در زورق التهاب

به دریایی از خون و خنجر گذشت

و مردابی از ابر رحمت به دور

تب آلوده از هول تندر گذشت

و پروانه ای در شبستان شمع

به خاکستر از بال و از پر گذشت

و اشکی که در دامنم موج زد

و آهی که از اوج برتر گذشت

متاسفانه با خبر شدم که استاد مشفق کاشانی از بزرگترین شعرا و ادبای معاصر دیروز و هنگام شعر خوانی دارفانی را وداع گفتند . استاد مشفق رئیس انجمن شاعران ایران بوده و ده ها مجموعه شعر از ایشان به چاپ رسیده است . استاد مشفق در مراسمی که به منظور نکوداشت تولد سهیل محمودی برگزار شده بود مشغول سخنرانی بودند که در اثر حمله قلبی بیهوش شده و پس از رسیدن به بیمارستان درگذشتند .

آخرین رباعی استاد که قرار بود در این مراسم قرائت کنند :

برخیز ز جا نه وقت خواب است ای دوست      بنشین که شب شعر و شراب است ای دوست

در بزم سهیل، زهره با چنگ نواخت               میلاد بلند آفتاب است ای دوست

به سهم خودم درگذشت ایشان را به خانواده شعر و دوست داران ادب کشور تسلیت عرض می کنم و برای خانواده عزیز استاد مشفق صبوری مسئلت می کنم .

+ عکس مربوط است به اردیبهشت ماه سال 84 و مراسم نکوداشت استاد مشفق در شهرستان شهریار . خدا کند که در آن جهان هم استاد مشفق و بابا در کنار هم نشسته باشند و شعر بخوانند و خوش باشند ....