جانوری به نام رادین

اگر خاطرتان باشد روز عید قربان سال ۸۹ ٬ رادین پسر خواهرم نرگس به دنیا آمد . 

من همانروز اسمش را گذاشتم ببعی و البته خیلی ها گفتند کار خوبی نیست روی این بچه اسم جانور بگذاری ولی پیش بینی من درست از آب در آمد و رادین در حال حاضر عملا یک جانور شده است البته از نوع بامزه و خوردنی ... 

تا همین چند هفته پیش بود که داشت چهار دست و پا راه می رفت و گوگوری و ناز و خواستنی بود ولی پدرصلواتی یکروز دستش را گرفت به لبه مبل و ایستاد و شروع کرد به دویدن  

باور بفرمایید اغراق نمی کنم 

قبل از اینکه راه رفتن را درست و درمان یاد بگیرد دوید عینهو یک بچه آهو 

ثانیه ای آرام و قرار ندارد  

کلیه لوازم و اسباب خانه را به سطوح بالا منتقل کرده اند تا دست نزند 

دقیقا دو تا آدم بالغ بایستی بیست و چهار ساعته تحت نظرش داشته باشند   

عینهو موش لای سوراخ سمبه های خانه جولان می دهد

همین یک عدد فسقل جغله به تنهایی طی یکساعت عید دیدنی کل خانه ما را کن فیکون کرد طوری که  به شکل قبل از خانه تکانی در آمد .   

این بچه اصلا گویا حس درد و ترس را نمی شناسد  

آتش قلیان را انداخت روی خودش و  چند جای بدنش تاول زد ولی گریه نکرد و صدایش در نیامد  

اصلا انگار اعصاب انتقال درد توی بدنش ندارد 

یا شاید هم دارد ولی سیم ها یک جایی قطع شده اند یا اتصالی کرده اند 

شبی که رفته بودیم خانه آنها عید دیدنی میز پذیرایی را چپ کرد روی خودش 

شیشه به چه سنگینی افتاد روی پایش 

من که گفتم پایش شکسته 

انقدر شیشه سنگین بود که آدم گنده نمی توانست تکانش بدهد 

کمی گریه کرد  

شیشه را که برداشتیم شروع کرد لنگان لنگان دویدن 

بردیم از پایش عکس انداختیم که الحمدالله خبری نبود . 

دنبالش می کنم فرار می کند و محکم به در و دیوار می خورد یا روی زمین بدون فرش می افتد  

جوری محکم که من چشمهایم را می بندم از ترس 

بلند می شود و مثل ترمیناتور خودش را تکان می دهد و جیغ می زند یعنی دوباره دنبالم کن 

امروز یک سر رفته بودم خانه نرگس 

اصلا طرز نشستنش به آدمیزاد نمی ماند . 

خواستم اسلوب نشستن این جانور را تقلید کنم ٬ گلاب به رویتان جای برادری خشتکم جر خورد  

حالا خدا را شکر شلوار پایم بود و گرنه هیچ ...  

نرگس داشت پیاز پوست می کند 

اشک می ریخت و پیاز خرد می کرد . 

آقا رادین دستش را کرد توی ظرف و یک تکه پیاز برداشت و شروع کرد به خوردن 

گفتم الان اشکش در می آید 

همانطور گاز زد و پیاز را خالی خالی خورد طوری که من اشکم در آمد 

بعد هم آورد و باقی پیاز گاز زده تفمالی اش را به من تعارف کرد 

بس که مهربان است این جانور ....  

نمی دانم یک حکمتی در کار خدا هست لابد  

امسال عید توی مسافرت ٬ آرش پیرزاده  یک جلسه توجیهی یکساعته برای من و مهربان گذاشت و طوری با ما صحبت کرد که هم من و هم مهربان قانع شدیم که هر چه زودتر باید دست به کار شویم و استارت بزنیم برای بچه دار شدن  

اما آن شب که رادین جغله داشت به تنهایی خانه و زندگیمان را تکان تکان می داد 

من و مهربان به هم نگاه معنی داری کردیم و توی دلمان گفتیم : 

اجاق آدم اگر کور باشد خیلی بهتر است تا آدم را روانی کند ...