خانوم چورک

قبلا خدمتتان در مورد آقای بوفالو صحبت کرده بودم . پیرمرد قد کوتاه قصاب که شبیه مرحوم کسبیان است و عادت دارد مثل مگس دست هایش را به هم بمالد و  پروسه  چرخ کردن و فروش گوشت را انقدر لفت می دهد که خریدن گوشت یکی از معضلات خانه ما شده است .  

فروشنده مربوطه را آقای بوفالو نام گذاری کرده بودیم چون در سوپرگوشت بوفالو کار می کند .  

امشب اما می خواهم در مورد خانم چورک صحبت کنم . 

خانم چورک را تقریبا یک ماه پیش برای اولین بار دیدم . 

توی بازارچه نزدیک خانه ما یک نان فانتزی فروشی بزرگ هست به نام چورک 

اواخر پارسال و نزدیک های عید بود و یک شب میهمان داشتیم و مهربان هم سالاد الویه درست کرده بود . لیست خرید را که به من داد چند تا نان باگت هم بینشان بود . 

رفتم داخل مغازه و خانم چورک را اولین بار آنجا دیدم . 

خانم چورک یک دختر خانم هیفده - هیجده ساله است . قد بلند و سبزه رو و صورت بانمکی دارد . چهره اش فوق العاده شبیه به یکنفری است که نمی دانم کیست . یعنی مطمئنم که این چهره را قبلا جایی دیده ام یا یکنفر خیلی خیلی شبیه به او را می شناخته ام ولی هرچه فکر  

می کنم یادم نمی آید که این یکنفر کیست . چهره خانم چورک خیلی بامزه و شیرین است .  

از این شیرین های معصومِ شبیه مریم مقدس نیست از این شیرین های شیطنت آلود است . شبیه این دختر مدرسه ای هایی که ته کلاس می نشینند و کلونی می کنند و معلم های مرد جوان را اسکول می کنند و می خندند .  

خانم چورک یک مانتوی روشن پوشیده بود و یک شال هم روی سرش بود که موهای سیاه رنگش از زیر آن معلوم می شد . فکر می کنم اولین روز کاری خانم چورک بود . 

بی اندازه مضطرب بود و هیجان زده  

وقتی وارد شدم دو نفر دیگر هم داخل مغازه بودند .  

به جز خانم چورک یک خانم دیگر هم پشت پیشخوان ایستاده بود و داشت قفسه های نان را از داخل کوره بیرون می کشید . دو نفر مشتری حرص مرا در می آوردند . فهمیده بودند که خانم چورک تازه کار است و انگار از مضطرب کردنش لذت می بردند و مدام چیزهای مختلف و عجیب و غریب می خواستند . عینهو رانندگانی که با سرعت از کنار ماشین آموزشگاه رانندگی ویراژ  

می دهند و با بوق زدن پیاپی کارآموز آن را هول می کنند .  

خانم چورک مدام همه چیز را از آن یکی خانم پشت پیشخوان سوال می کرد . 

قیمت نان ها ... نحوه باز کردن صندوق ... قیمت شیرینی کشمشی .. قیمت پیراشکی ... چیپس ... نان رژیمی ... نان جو ... آرد سوخاری و .... 

دلم برایش می سوخت . احساس می کردم به خاطر بلد نبودن کارش دارد خجالت می کشد . 

مشتری ها رفتند و من ماندم و خانم چورک   

به سختی و با شلختگی نان ها را از وسط نصف کرد و گذاشت داخل نایلون و داد به دستم

سختش بود حساب کردن قیمت چهار تا باگت فرانسوی و بقیه پولم را هم خرده نداشت که پس بدهد.دخلش را با عجله زیر و رو کرد تا یک وقت من چیزی نگویم که عجله کن یا همچین چیزی ... 

برای بار سوم پرسید : ببخشید خورد ندارین ؟ و من هم سرم را تکان دادم .  

در تمام این مدت خانم دیگر پشت پیشخوان زیر چشمی حرکات خانم چورک را زیر نظرداشت و بصورت کاملا عامدانه هیچ کمکی به او نمی کرد . نمی دانم شاید از روی غرض و مرض بود وشاید هم عین پرنده هایی که بچه هایشان را رها می کنند تا پرواز بیاموزند از روی خیر خواهی ... 

خانم چورک دست آخر در حالیکه گونه هایش از خجالت کمی سرخ شده بود گفت :  ۵۰ تومن طلبتون  و من هم از مغازه بیرون آمدم . 

دیروز عصر که داشتیم با مهربان بر میگشتیم خانه ٬ نزدیک بازارچه مهربان برای خرید وارد مغازه ای شد و به من هم گفت که چند تا نان بخرم . راستش اصلا یاد خانم چورک نبودم   

اصلا حضورش در آن عصر آخرهای اسفند و سردرگمی و اضطرابش یادم نبود 

اصلا فکر نمی کردم قرار است فروشنده نان فانتزی چورک بشود و فکر می کردم شاید برای کمک آمده است ولی به محض وارد شدن تمام اتفاقات ساده آن روز به یادم آمد . 

خانم چورک یک روپوش سفید پوشیده بود عین خانوم دکترها  

مقنعه اش را به طرز عجیب و غریب و بامزه ای سر کرده بود . جوری که آدم ناخودآگاه توجهش جلب می شد .در آن واحد سه نفر وارد مغازه شدند و سفارش هر سه نفر را گرفت . 

نان های باگت را از توی قفسه بیرون آورد  و گذاشت روی میز و عین سامورایی ها در یک حرکت سریع با چاقوی بلندش به زیبایی خرد کرد و در عرض چند ثانیه گذاشت داخل نایلون و اسکناسها  را از ما گرفت و باقی پولمان را پس داد .  

از مغازه که بیرون آمدم لبخند از روی لبهایم محو نمی شد . نمی دانم چطور احساسم را توصیف کنم . خوشحال بودم که خانم چورک موفق شده است این شغل را بدست بیاورد . 

برایم قابل تحسین بود دختری به سن و سال و تیپ و قیافه او به جای اینکه توی خیابان علاف بچرخد دارد کنار آتش کار می کند و پول در می آورد .   

۵۰ تومن باقی پول هم حلال جونت خانم چورک ... 

+ تولدت مبارک