آقا کیا الاغه !!!

 آقا جان ! امروز هرچی فکر کردم که اولین روز سال ۸۰ کجا بودم و چه می کردم  

هیچی یادم نیامد ... تازه سال ۸۱ و ۸۲  و سالهای بعدش هم همینطور 

یک چیزهای مبهمی از این چند عید گذشته یادم هست اما دقیق و واضح نه 

این پست را فقط برای خاطره اش نوشتم که بعدها امروز را دقیق یادم بماند 

بنابراین نه ارزش ادبی دارد و نه هیچ ارزش دیگری ... 

- 

 

دیشب سال تحویل ٬ منزل خواهر خانم جانمان بودیم 

یک رسم نانوشته ای بین من و مهربان هست که یکسال در میون موقع سال تحویل  

یا خانه اقوام ما هستیم یا اقوام مهربان . امسال هم نوبت مهربان بود ... 

وقتی برگشتیم خونه ٬ نزدیک صبح بود . 

دیروز و امروز به تبریک تلفنی عید گذشت

ظهر رفتیم منزل بابا و بعد هم همگی با هم رفتیم منزل حاجی عبدالله عزیز 

بابا جان محبت کردند و عیدی من و مهربان را توی پاکت دادند به ما  

نفری ۱۵۰۰۰ تومان پول رایج مملکتی  

وقتی از ایشان علت افت مبلغ را پرسیدیم انتظار داشتیم یکجوری به سال جهاد اقتصادی یا چه می دانم هدفمندی یارانه ها ربط داشته باشد . 

اما ایشان در جواب گفتند قرار است به کیامهر واقعی و رادین خان ببعی ٬نفری ۵۰ هزار تومان عیدی بدهند و علت کم شدن عیدی من و مهربان نسبت به پارسال این است که بچه نداریم و هیچ اقدام عملی هم در این زمینه از خودمان نشان نداده ایم . 

در ضمن تهدید کردند که اگر عید سال بعد ٬ بچه بغل نرویم منزل ایشان  

این مبلغ کمتر هم خواهد شد . 

خواستم بگویم بابای عزیز من ! رئیس جمهور محبوب قول دادند بچه ای یک میلیون به ما پول بدهند ولی ما گول نخوردیم و بچه نیاوردیم  

چطور انتظار دارید این بسته تشویقی ۵۰ هزار تومانی ما را ترغیب کند به این امر خطیر  ؟

آن هم توی این کسادی بازار و مخاطرات شغلی و تورم و اینها ... 

- 

 کیامهر واقعی و رادین  

*************************** 

منزل حاجی عبدالله ٬ تقریبا همه بچه ها و نوه ها و نتیجه ها جمع بودند  

خیلی دوست داشتم چند تایی عکس بگیرم ولی حیف که جای سوزن انداختن هم نبود

خیلی خوش گذشت و کلی هم خندیدیم . 

دارم فکر می کنم منی که این همه این فامیل را دوست دارم پس چرا سالی یکی دو بار بیشتر همدیگر را نمی بینیم ؟   

و بعد ترس برم می دارد که اگر فردا روزی که این پیرزن و پیر مرد دیگر نباشند  

ما همین بهانه های کوچک دور هم جمع شدن را هم نخواهیم داشت و چه بشود که دوباره یک جایی همه با هم باشیم و بگوییم و بخندیم .  

شب هم ٬ باجناق و خواهر خانم و دو وروجکشان ( پریا و هلیا ) آمدند منزل ما  

اولین میهمان های ما بودند در سال جدید

پریا رفت و مجسمه دو تا الاغ کنار تلوزیون را برداشت و آورد و رو به بابایش گفت : 

بابایی ! این آقا الاغه ٬ آقا کیاست و این خانوم الاغه هم خاله مهربان است  

و باجناق بنده هم به جای اینکه برگردد به بچه یک چیزی بگوید غش غش خندید 

اینجاست که می گویند : ژیان ماشین نمی شود و باجناق هم فامیل 

                                                                  پایان خاطره روز اول  

                                                               آقا کیا الاغه

پی نوشت ۱ : 

آقا جان ! من از این سیروس مقدم بدم می آید . 

یعنی وقتی اسمش به گوشم می خورد تنم کهیر می زند . 

وقتی شنیدم سریال نوروزی شبکه یک امسال کار اوست اعصابم به هم ریخت . 

دیشب خیلی اتفاقی قسمت اول  مجموعه پایتخت را دیدم و انصافا دل و روده ام به هم پیچید انقدر خنده دار و بامزه بود . 

امشب هم قسمت دوم را دیدم و الحق که بامزه بود . 

یک خانواده از علی آباد گلستان بلند شده اند و اسباب کشی کرده اند که بیایند تهران 

بازی ها فوق العاده خوب است . محسن تنابنده و علیرضا خمسه محشرند  

فیلمنامه را هم تنابنده و خشایار الوند نوشته اند . 

پیشنهاد می کنم حتما این سریال را ببینید  

و امیدوارم سیروس مقدم تا آخرش گند نزند به این کار فوق العاده خوب و قوی   

- 

 

ارادتمند همه مردم بامعرفت علی آباد هم هستیم ... 

پی نوشت ۲ : 

لحظه های سال تحویل ٬ لحظات سنگینی هستند . 

انگار آدم نفس کم می آورد .  

برای همه تان دعا کردم ... 

یک دنیا ممنون از دوستان گلی که همان دقایق اول سال شرمنده کردند و تلفنی تبریک گفتند . خیلی مخلصیم ...