دادن خوب است ٬ گرفتن خوب تر

یکی از قشنگی ها و خوبی های نوروز ٬ عیدی دادن و گرفتن است 

البته  دادنش یک مقدار سخت است و آدم یکجورهایی اذیت می شود  

ولی گرفتنش کیف می دهد و جان آدم جلا پیدا می کند  

- 

 

پارسا و کیامهر واقعی و فریدون (فرزند خوانده من و مهربان ) امروز عصر  

لحظاتی پس از عیدی گرفتن 

یادش به خیر بچگی ها 

چقدر عشق می کردیم از عیدی  گرفتن 

چقدر روی عیدی هایی که از آدم ها می گرفتیم حساب باز می کردیم 

چقدر آدمهایی که عیدی زیاد می دادند دوست داشتیم و عزیز بودند   

اصلا یکجورهایی ارزش آدمهایی که می رفتیم خانه آنها به اندازه عیدی ی بود که می دادند   

یکجورهایی میزبان را شبیه اسکناس می دیدیم  

و چقدر صبر می کردیم تا دست کند توی جیبش و عیدی بدهد به آدم

- 

مثلا شوهر عمه ام که کارمند بانک سپه بود بهترین عیدی را می داد 

اسکناس های نوی نوی تا نخورده شماره دار 

شماره های پول ها دقیقا پشت سر هم بود  

و با چه وسواسی پول ها را به ترتیب شماره پشت هم می چیدیم

چقدر روزهای آخر عید ٬ شمردن اسکناس های تا نخورده عیدی  

و حساب کردن جمعشان حال می داد 

چقدر نقشه های جورواجور می کشیدیم برای عیدی هایمان

یادم هست یکبار یکی از دوستان بابا آمده بود خانه ما عید دیدنی  

اسمش آقای موسوی بود

وقتی داشتند می رفتند دست کرد توی جیبش و به خلاف عادت معمول به من عیدی داد 

چون معمولا میزبان عیدی می دهد نه میهمان 

دست کرد توی جیبش و یک دویست تومانی نو به من داد  

من تا آنروز دویست تومنی ندیده بودم 

مادرم می گفت آقای موسوی می خواسته ۲۰ تومنی بدهد اشتباهی دویست تومنی درآورده است . نمی دانم شاید بنده خدا توی رودربایستی گیر کرده بود 

به هر حال دویست تومن آن زمان خیلی پول بود 

انقدر زیاد بود که بعد از این همه سال یادم مانده باشد  

باور نمی کردم یکروزی هم نوبت خود ما می شود 

نوبت ما می شود که خوشحالی بچه های میهمان را با اسکناس های تا نخورده بخریم 

نوبت ما می شود که دست کنیم توی جیبمان  

من هنوز هم کودک هستم  

من هنوز هم وقتی میهانی می رویم عاشقانه دوست دارم عیدی بگیرم 

و وقتی که عیدی می گیرم مثل همان کودکی عشق می کنم و ذوق 

هنوز هم اسکناس های عیدی را با عشق می گذارم گوشه ای جدا از کیف پولم 

و به خودم قول می دهم که خرجش نکنم و نگهشان دارم 

اما نمی شود 

هنوز فروردین تمام نشده  

یکروز که خسته از کار برگشته ام و به زمین و زمان فحش می دهم 

وقتی توی مغازه یا پمپ بنزین ناچار می شوم اسکناس تا نخورده عیدی را خرج کنم 

جگرم آتش می گیرد و می گویم 

کاش هنوز بچه بودم و تنها دغدغه زندگیم گرفتن عیدی بیشتر بود 

کاش همیشه عید بود ...  

                                                                پایان خاطره روز دوم  

                                                                آقا کیا عیدی داده