تو از دیوژن روزنامه خوان ٬دیوانه تری آبجی نرگس !

خواهرم نرگس ٬توی کامنتهای پست قبلی برایم نوشته : 

((بعد از ده روز از مسافرت برگشتم سریع اومدم رادین رو خوابوندم اومدم نت  

گفتم حتما دلت برام تنگ شده و یه خط از من نوشتی یا شاید تولد من هم جزء تبریک ها باشه . اما از همه حرف زدی جز من جای آدم ها باید تو دل باشه نه تو شناسنامه ..............ببخش که فکر میکردم دلت واسم تنگ شده )) 

 -

 

  ************************

امشب خانه مادرم میهمان بودیم . خواهر هایم و همسرانشان و بچه هایشان هم بودند . 

بعد از شام با دامادین( دو داماد ) رفتیم و چند تا فیلم خریدیم . 

موقع برگشت توی بلوار شلوغی که ماشین ها به سرعت حرکت می کردند  

یک لحظه چشمم خورد به یک آدم دیوانه

رفتارش عجیب بود . داشت توی خیابان و در مسیر حرکت ماشین ها تند تند راه می رفت و تکه روزنامه ای هم توی دستش بود . 

عجیب بود که با نزدیک شدن هر ماشین تکه روزنامه را بالا می گرفت و توی نور چراغ ماشین ها 

همان طور که با سرعت راه می رفت ٬سعی می کرد روزنامه را بخواند . 

- 

-

شاید بی ربط باشد ولی این دیوانه مرا یاد دیوژن انداخت  

همان فیلسوف دیوانه ای که لباسش خمره ای بیش نبود  

همان کسی که توی روز با فانوس توی شهر می گشت و دنبال انسان می گشت  

دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر        کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست  

**********************

مریم و نرگس به فاصله دو سال ٬ بعد از من بدنیا آمدند . 

با اینکه چهار ساله بودم روزی که نرگس بدنیا آمد را خوب یادم هست . 

چپول بود و من هم این را بلند داد زدم توی جمع مهمانها  

و نمی دانم کدام شیر پاک خورده ای چنان نیشگونی از من گرفت که خفه شو !  

آدم روی خواهر خودش که عیب نمی گذارد .  

- 

 -

هر چه مریم آرام و سر بزیر بود ٬ نرگس شیطان بود و پر حرف  

اسمش را زلزله گذاشته بودند از بس که حرف می زد ... 

تمام دعواهای کودکی توی خانه ما بین من و نرگس بود  

روزی نبود که سر مساله ای با هم دعوایمان نشود و جیغ و دادش به آسمان نرود . 

بعدها که بزرگتر شدیم ٬ دعوا که می شد هم می زد هم یقه لباسم را جرواجر می کرد و هم گریه راه می انداخت و جیغ می زد تا بابا بیاید و معمولا یک وعده کتک هم از بابا می خوردم . 

نرگس بر خلاف ظاهر جیغ جیغو و شیطانش بی اندازه مهربان است . 

با اینکه از من و مریم کوچکتر است ٬ همیشه هوای من و مریم را داشته و همه جوره کمکمان کرده است . بی اغراق باید بگویم نصف زحمتهای مالی و دوندگی های عروسی مرا نرگس کشید و نصف دیگرش را من و بابا ...  

به همین خاطر همیشه خودم را مدیون محبت هایش می دانم

و خوشحالم که الان مثل آدم دارد زندگیش را می کند و خوشبخت است و یک شوهر خوب و یک ببعی ناز دارد .

 رادین - پسر نرگس  

 ************************

۷ فروردین تبریز بودیم که زنگ زدم به نرگس و تولدش را تبریک گفتم . معلوم بود گارد گرفته است برای یک دعوای اساسی و منتظر بود تا تولدش را فراموش کنم که بیاید و برایم کامنت بگذارد و آبرو و حیثیت مرا ببرد . 

اصلا نمی فهمم این آدم چرا شده است هووی دنیای مجازی من  ؟

وقتی نشده که بیاید و کامنت بگذارد و مرا قهوه ای نکند  

نمی دانم چه مشکلی با من و دوستان مجازی من دارد  ؟

والله باید مهربان را بگذارم روی سرم و روزی هفت بار دورش بگردم و پرستش کنم 

اگر قرار بود مهربان یک ذره مثل نرگس باشد  

یا الان داشتم ماه به ماه قسط سکه های مهریه ام را می دادم 

یا اینکه وبلاگی به نام جوگیریات توی  مجازستان وجود نمی داشت . 

دیشب هم حضرت علیه بعد از ده روز گشت و گذار در بلاد فرنگ  

همین که تشریفشان را آورده اند هنوز رادین را نخوابانده و دستشویی و حمام نرفته آمده برایم کامنت گذاشته و لیچار بارم کرده است .  

نرگس راست می گوید . جای آدم ها باید توی دل باشد نه توی شناسنامه  

ولی باید بداند که تا روزی که خودش نیاید و لااقل دو خط توی خانه مجازیش که به هزار عشق و علاقه برایش ساختم ننویسد ٬ توی دنیای مجازیم راهش نمی دهم . 

خدا را هزار مرتبه شکر که روز تولد خواهر شناسنامه ای یادمان بود و تبریک تلفنی هم عرض کردیم . وگرنه بعید نبود که تنبانمان را پرچم کند توی این مجازستان  

و معلوم نبود چه قشقرقی می خواست راه بیاندازد . 

********************** 

دلم برای رادین قدر یک ارزن تنگ شده بود    

از سفر که برگشتیم آنها رفتند سفر و سال ۹۰ ندیده بودمش  

نرگس ٬ بچه را بغل کرده بود و برای خنده ٬ این طفل معصوم را دعوا می کرد و اخم نشانش  

می داد و رادین بینوا هم  از اخم مادر گریه اش می گرفت  

نفهمیدم این چه شوخی بی معنی و بی مزه ای بود که می کرد 

این پست را نوشتم تا هم تشکری باشد از محبت های نرگس 

و هم دلم خنک شود از کامنتهای قهوه ای رنگش 

و هم تلافی گریه امشب رادین دربیاید . 

کتونی های سفید رادین را ببینید ...  

- 

 -

به نظر شما کسی که برای خنده ٬ گریه همچین فرشته ای را در بیاورد مشکل روانی ندارد ؟ 

نرگس جان ! خواهر عزیز شناسنامه ای من ... 

به نظرم تو از دیوژن روزنامه خوان ٬ دیوانه تری

پی نوشت : 

این چند وقت ٬ بلاگفا حسابی به روغن سوزی افتاده است . 

این خرابی های پی در پی بهانه ای شده است تا دوستان وبلاگ نویس قدر و قیمت  مدیران خوبی چون مسعود چنگیزی را بفهمند و به راه راست هدایت شده و اسباب و اثاثیه را بکشند و خانه مجازیشان را بیاورند توی سرور و سالار سرویس های وبلاگ نویس فارسی   

یعنی بلاگ اسکای  

حنانه عزیزم از این بعد فلوتش را اینجا می نوازد  

و نشانی دخترک زبون دراز در بلاگ اسکای اینجا ست .