اپیزود دوم : رنگها نبودند ولی ما می دیدیم

تلوزیون ما سیاه وسفید بود  

و این هیچ عیبی نداشت چون ما توی تصوراتمان همه چیز را رنگی می دیدیم .  

وقتی خون از دماغ کسی می آمد خونش سیاه بود ولی ما سرخی آن را حس می کردیم ... 

وقتی گل نشان می دادند ما رنگش را تصور می کردیم حتی عطرش هم می پیچید توی خانه  

وقتی شیپور چی و خرس قهوه ای و روباه دنبال پسر شجاع می دویدند ما سبزه های سبز رنگ را تصور می کردیم و وقتی پلنگ صورتی و بازرس با هم دعوا می کردند رنگ صورتی پلنگ صورتی را  می فهمیدیم .

مشکل فقط وقتهایی بود که فوتبال نشان می داد و مخصوصا بازی های استقلال و پرسپولیس 

اینجور وقتها یک مقدار اذیت می شدیم چون قرمز و آبی می شدند شبیه هم  

باید فکر دیگری می کردیم 

باید اسم بازیکنها را از حفظ می شدیم تا بدانیم وقتی توپ می رود زیر پای کرمانی مقدم و یا وقتی کریم باوی هد می زند باید نگران باشیم یا خوشحال  

باید دقت می کردی به حرفهای بهرام شفیع وقتی می گوید : استقلال با پیراهن آبی و شورت سفید از راست به چپ توپ می زنه  و یادت می ماند که این بازیکنی که شورتش سفید است استقلالی است . به همین راحتی ...  

اندازه تلوزیون هم دردسر هایی داشت 

گاهی بر سر اینکه کدام جلوتر بنشینیم با خواهرهایم دعوا می کردیم  

ولی بیشتر به خاطر جلوی تلوزیون نشستن دعوایمان می کردند  

می گفتند چشمهایتان ضعیف می شود .

دعوای دیگرمان به خاطر بق بق بود 

این اسمی بود که برای تیتراژ برنامه کودک گذاشته بودیم 

آخر سر قرار شد نوبتی ادای پسرک توی بق بق را در بیاوریم 

یکروز من یکروز مریم و یکروز نرگس  

همسایه روبروی ما یک تلوزیون رنگی ۲۱ اینچ پارس داشت 

این تلوزیون رویای بچگی من بود و چقدر آرزو داشتم یکی مثل آن داشتیم 

شبهایی که می رفتیم شب نشینی خانه آنها جشن می گرفتم  

و وقتی بر می گشتیم میلم نمی کشید تلوزیون بی رنگ و کوچک خودمان را تماشا کنم . 

عیدها که می رفتند مسافرت معمولا کلید را می گذاشتند تا ما به گلدانهایشان آب بدهیم 

و من با مامان می رفتم آنجا و با هزار التماس می خواستم که تلوزیون روشن کند  

کیف داشت روی مبل لم بدهی و با کنترل کانال مورد علاقه ات را انتخاب کنی 

رنگش را زیاد و کم کنی  

و صدایش را کم  و زیاد 

یعنی مامان می فهمید دلیل اینکار مرا ؟ 

یعنی یک تلوزیون رنگی ۲۱ اینچ انقدر حسرت خوردن داشت ؟ 

یعنی یکبار ما از بابایمان نخواستیم برایمان یک تلوزیون رنگی بخرد ؟ 

فکر کردنش هم خنده دار است به خدا  

اول راهنمایی بودم که بابا از فروشگاه فرهنگیان یک تلوزیون رنگی شهاب خرید 

و من خدای تنظیماتش شدم 

تلوزیون کوچک ما آنتنش سرخود بود ولی این آنتن هوایی لازم داشت 

تنظیماتش با دست بود  

یعنی باید انقدر با دست می چرخاندی تا یک شبکه را بگیرد 

روزی که شبکه سه راه افتاد انگار گنج پیدا کرده بودم 

وقتی برنامه های شبکه یک ٬بیست و چهار ساعته شد که داشتم دیوانه می شدم از خوشی 

و چقدر شبیه رویا بود روزی که بشود از این دریچه تصویر آدمهایی را دید که فارسی حرف نمیزنند 

داشتن تلوزیونی که صد تا کانال داشته باشد عین تصور بهشت روی زمین بود  

تصور دیدن شبکه ای که صبح تا شب کارتون نشان بدهد 

شبکه ای که شو خارجی بدهد 

شبکه ای که آدم خوبهایش ریش نداشته باشند ...