من از آمپول نمی ترسم

معمولا بچه های کوچک را از آمپول می ترسانند 

طبیعی است چون درد داره  

روش تربیتی غلطیست ولی اکثر مواقع جواب می دهد

اما وقتی که همین بچه واقعا نیاز به زدن آمپول داره  

اونوقته که ننه و بابا حسابی به زحمت و دردسر می افتند ... 

- 

 

- 

من بچه اول خانواده بودم 

بعد از من مریم و نرگس به فاصله دو سال از هم به دنیا آمدند  

این باعث شد که من در دو سالگی پسر بزرگ خانه بشوم 

اتفاقی که برای بچه های ته تغاری خانه شاید تا آخر عمرشان پیش نیاید . 

بابک ! تو مرد شدی 

بابک ! تو باید مواظب آبجی ها و مامانت باشی 

بابک ! شیطونی نکن ... تو دیگه بزرگ شدی  

این حرفها انقدر توی مخ آدم نفوذ می کنند که تو راست راستکی فکر می کنی آدم بزرگی هستی و باید مثل آدم بزرگها رفتار کنی 

این شد که وقتی در پنج سالگی و در آن روز برفی از تاقچه خانه پایین افتادم و گونه ام شکافت 

وقتی مامان بالای سرم اشک می ریخت و دکتر داشت صورتم را بخیه می زد 

من نه تنها اشک نریختم و گریه نکردم 

عینهو یک مرد بزرگ رفتار کردم نه یک بچه کوچک 

شاید همین ماجرا و تعریف های دوست بابایم که مرا به دکتر برده بود و از گریه نکردن من داشت شاخ در می آورد باعث شد که من هیچ وقت نسبت به آمپول و دکتر ترسی نداشته باشم ... 

آن وقتها وقتی مریض می شدم برعکس همه که خدا خدا می کردند آمپول نداشته باشند  

من اتفاقا خیلی دوست داشتم که آمپول برایم بنویسند 

یکجورهایی مازوخیستی دردش را دوست داشتم  

آن قدیم ها که اندیشه دکتر و درمانگاه نداشت و ما مجبور بودیم برای یک معاینه شاده به شهریار برویم یکی از مشکلات ما همین آمپول بود  . 

توی خیابان چهارم خانمی بود به نام حسن زاده  

این خانم آمپول های ما را می زد  

با اینکه آمپول را دوست داشتم اما آمپول زدن توی خانه خانم حسن زاده خیلی اذیتم می کرد 

بچه هایش می نشستند کنار مادرشان و آدم را نگاه می کردند 

و من خیلی از اینکار عذاب می کشیدم . 

بعدها که بزرگتر شدم این خجالت سرایت کرد به وقتهایی که خانم ها آمپول می زدند  

در حالیکه خیلی ها از اینکار لذت می بردند و شوخی و لاس زدنشان با خانم تزریقاتچی را بهترین بخش آمپول زدن می دانستند . 

از دیروز صبح سرمای شدیدی خورده ام  

دیشب همینکه رسیدم خانه دو تا قرص خوردم و چپ کردم 

ولی امروز نه تنها بهتر نشد بلکه  اوضاع و احوالم بدتر هم شد 

آبریزش شدید بینی و عطسه های ناجوری که بعضی وقتها توی دماغم گیر می کنند  

و بیرون نمی آیند و آدم را زجر کش می کنند و حالا هم گلو درد و خارش شدید گوش چپ و صدای نخراشیده اضافه شده اند .  

ظهر از شرکت مرخصی گرفتم و برگشتم خانه و استراحت کردم اما بهتر نشد  

تا اینکه رفتم دکتر و ایشون هم بنده را به صرف چهار عدد آمپول و یک کیلو شربت و کپسول و قرص و قطره مخصوص گوش میهمان کردند .

سه تا خانوم لباس سفید پوشیده زحمت آمپول ها را کشیدند 

حالا من گفتم از آمپول خوشم می آید ولی بی انصافها نمی شد اختلاف سلیقه خودتان را قاطی کار نکنید ؟ 

نمی شد همه آمپول ها را یک کدامتان می زد ؟ 

نمی شد یک تکانی به خودتان می دادید و یک دونه آمپول را طرف راست آدم بزنید ؟  

گلاب به رویتان  سمت چپ باسنمان فلج شده است و احتمالا باید با عصا راه بروم  

اما هنوز هم درد آمپول را دوست دارم  .

ماچتون نمی کنم چون سرما می خورید ... 

+ کامنتهای احتمالی آرشمیرزا را حدس می زنم و همینجا همه آنها را تکذیب می کنم ...   

++ در راستای پست قبلی به گمانم خانم دکتر توی داروخانه وبلاگم را می خواند . دائم لبخند می زد و خیلی تحویلمان گرفت . 

+++ احتمالا اولین گرایش جنسی بچه ها آمپول بازی است . یادم باشد یک پستی هم در مورد آمپول بازی بنویسم .  

++++ روی در اتاق آقای دکتر نوشته بود نکند خدای نکرده مریض باشید و به خاطر نداشتن پول اینجا نیایید . کاری به راست و دروغش ندارم اما خیلی به دلم نشست این جمله  

+++++ دانلود آهنگ سلام  از فریدون آسرایی به درخواست طاهره خانم ...