حکایت شهر خاموشان ۲

موج بانوی عزیز نویسنده محترم وبلاگ روزگار مو محبت کردند و پایان حکایت شهر خاموشان را اینطور نوشتند : 

سلام.
ایاز راه چاره را به مرد نشان میدهد ومرد خوشحال وخندان به سوی مدعیان میرود. در جواب مردی که از او لباس سنگی میخواست میگوید: چون در تمام دنیا رسم است لباس را با پارچه میدوزند وپارچه هم از نخ تشکیل شده است پس تو هم برایم از سنگ نخ بریس تا من لباس بدوزم. چون هیچ خیاطی خودش نخ نمی ریسد.
درجواب انکه گفت باید آب دریا بنوشی گفت: قبول است به شرطی که تو جلوی آب تمام رودخانه هایی که به دریا میریزد را بگیری تا من آب دریا را بنوشم وقرداد ما فقط آب دریا بوده است .
درجواب مرد سوم که چشمش را خواسته بود (.در کتاب نوشته که مرد طلبکار گفته باید صد درم از گوشت پایش را ببرد)گفت:قبول به شرط اینکه کمتر یا بیشتر نبرد وخونی از من نریزد چون در شرط ما خونریزی نبوده است.
وقتی از این مدعیان خلاص میشود نوبت مرد خریدار میشود
به مرد میگوید من یک پیاله ساس میخواهم که نصف ان
نر ونصف آن ماده باشند. وچون عملی غیر ممکن بود خریدار معامله را فسخ میکند.
پس از این ماجرا مرد صندلها را به قیمت خوبی فروخته  وهدایایی به پیرزن وایاز میدهد واز ان شهر میرود.
این قصه در کتاب قصه های خوب برای بچه های خوب ، جلد 3 توسط مهدی آذر یزدی وبا نام نابینای نکته سنج نوشته شده است.  

آرش پیرزاده هم لینک این نمایش رادیویی رو پیدا کرده که البته من هنوز گوش ندادم ببینم همونه یا نه ولی محتملا همونه ...  

لینک دانلود نمایش شهر خاموشان 

با تشکر از محبت دوستان ٬ هرچند پایان داستان اندکی با داستانی که موج بانو گفتند متفاوته اما کلیت قصه همین بود که فرمودند . 

در نمایش ٬ ایاز نابینا مغز متفکر طراران و رندان و حیله گران شهر خاموشانه 

هم شریف و هم اون سه مرد پیش ایاز میرن و ماجرا رو تعریف می کنند و ایاز که مرد زیرکیست ایراد کار هر یک را باز گو می کند . 

به شریف می گوید اگر عماد از تو یک پیاله کک نیمی نر و نیمی ماده بخواهد با زین و یراق چه خواهی کرد ؟ 

به مردی که چشم از او طلب کرده بود می گوید اگر عماد بگوید که چشم ها باید همسنگ هم باشند و هر کدام یک چشم خود درآوریم و در ترازو گذاریم تا اگر همسنگ بود شرط  تو برآورم چه می کنی ؟ آنوقت عماد یک چشم دارد و تو چشمی نخواهی داشت .

 ودر پاسخ مردی که لباسی از سنگ خواسته بود می گوید اگر او از تو نخی از آهن بخواهد چه خواهی کرد ؟ لباس از سنگ را که با نخ معمولی نمی توان دوخت . 

و در پاسخ مردی که خواسته بود عماد آب دریا به دهان بکشد نیز می گوید اگر او بگوید که جلوی هرچه رود که به دریا می ریزد بگیری چه خواهی کرد ؟ 

عماد که به هیات مردمان شهر ٬ مخفیانه در این جلسه حضور داشته تمامی این ماجرا را می شنود و  فردای آنروز در حضور قاضی این راه حل ها بازگو می کند و هر چهار مرد چون نمی توانند خواسته های او برآورند از شکایت خود صرفنظر کرده و قاضی نیز حکم می دهد که هر یک هزار دینار به عماد بپردازند .  

با تشکر مجدد از موج بانو و آرش پیرزاده  

این بود قصه ما ...