یه حلقه طلایی

همکارم که به تازگی نامزد کرده است امروز صبح داشت از خرید های عروسی تعریف می کرد و با کلی ذوق و شوق می گفت که عیالش خیلی دختر خوب و قانعی است و قیمت طلاجات و سرویس طلایی که خریده نزدیک ۱۰ میلیون تومان شده است . از آنجا که بنده در مسائل اقتصادی کلا گاگول هستم با تعجب گفتم : ۱۰ میلیون تومن ؟ چقد گرون  

همکارم گفت : چی میگی آقا ؟ زیر ۱۰ میلیون اصلا سرویس طلا نمیشه گرفت . اینم که من پیدا کردم آبرو ریزیه . مث حلب می مونه انقدر نازکه . شبیه طلای دختر بچه هاست . 

و من یادم افتاد که همین شش سال پیش سرویس طلایم را یک میلیون خریده بودم و همین چند سال پیش بود که وقتی یکنفر بچه دار می شد یا ازدواج می کرد یا خانه می خرید وقتی دیگر فکرمان به جایی قد نمی داد برایش یک سکه می خریدیم یا برای بچه اش یک گوشواره و النگویی چیزی ...  

و بعد فکر کردم اگر قرار بود الان ازدواج کنم ۱۰ میلیون تومن از کدام گوری باید می آوردم برای خرید طلا و تازه این یک فقره از هزینه های عروسی است . همین ۱۰ برابر شدن قیمت طلا نشان می دهد که احتمالا باقی هزینه ها هم ۱۰ برابر شده اند و اگر من شش سال پیش با شش - هفت میلیون تومان یک عروسی آبرومند برگزار کرده ام یحتمل حالا باید بیست - سی میلیون تومان خرج بکنم . بعدش فکر کردم که از شش سال پیش تا حالا درآمد و حقوق من نهایتا دویست سیصد هزار تومان بیشتر شده است . و بعد یک سوال برایم پیش آمد که یک جوان بدبخت که بابای پولدار ندارد با ششصد هفتصد هزار تومان چند سال باید کار بکند تا بیست میلیون تومان پس انداز کند برای یک جشن ازدواج ... تازه خانه و ماشین را اصلا در نظر نگرفتیم ... 

بعدش یاد خرید حلقه ازدواج خودم افتادم که با مهربان رفتیم توی طلا فروشی و یک جفت حلقه دیدیم . حلقه مهربان برایش بزرگ بود و حلقه من اصلا توی دستم نمی رفت . قرار شد حلقه ازدواج او را کوچک کنند و از طلای آن برای بزرگ کردن حلقه طلای من استفاده شود . دقیقا همان اتفاقی که موقع کفش خریدن می افتد برایم تکرار شد و آقای طلافروش گفت : آقا انگشت شما ماشالا چقدر بزرگه . 

حلقه را انقدر بزرگ کرده بودند که سوراخ هایش گشاد شده بود و نگین هایش می افتاد بیرون . 

با چسب نگین ها را چسباند ولی چند روز بعد همه آنها افتادند و گم شدند . یکروز قبل از عروسی رفتم و حلقه را دادم به طلافروشی و عوضش یک رینگ ساده خریدم ۱۲۰ هزار تومان . 

و این رینگ ساده حالا شش سال است که هر روز و همیشه توی انگشتم است . 

صحبت همکارم که در مورد گرانی قیمت طلا تمام می شود در حالیکه چشمهایم از خوشحالی برق می زنند حلقه ام را بیرون می آورم و نشانش می دهم و می پرسم به نظرت این چند میارزه ؟ مثل حرفه ای ها نگاهی به آن می اندازد و با دست سبک و سنگینش می کند و می گوید : شیرین ٬ یک - یک و نیم میارزه  

یادم باشد از این به بعد بیشتر مواظب باشم.  

توی روزنامه نوشته بود انقدر توی گوش و گردن و دست و انگشت بچه هایتان طلا نیندازید .  

ممکن است دزد به بهانه دزدیدن طلاها بلایی سرشان بیاورد . آره خواهر ...