زیر خاکی جماعت حرف زیاد داره

بش گفتم از سر گذر تا زیر همین تخت که من و شما نشستیم روش داریم کباب ریحون می زنیم اگه دوتا کلنگ مردونه بزنی سه تا بیل بریزی کنار می رسی به عتیقه ،زیر خاکی. 

زیر خاکی حرمت داره ،ادب داره ،این طور نیست که وقت در آوردن بزنی دستشم بشکنی لای گونی ببری سد اسمال.آدمش فرق داره.خریدارش توفیر داره جرمش با دسته و بی دستش از زمین تا آسمون فرق داره .اینه که حرمت ما رو نگه دار شما .بمون این چارتا حرف رو گوش کن.با هم می ریم. 

مزه همه چی فرق کرده این روزا.گمونت خیلی دستمون از دنیا کوتاس اما حالیمه هیچی مزه نداره ،طعم نداره ،همه چی عوض شده. معنیش عوض شده .از اصلش یه چی دیگه شده .اینه که ما می شنویم اسکاچ یاد نیمرو چسبیده کف مایتابه روحی و ریکا می افتیم شما می گی کهنش خوبه با چیپس و ماست مو سیرررر... لااقل بگو کالباس مارتادللاو خیارشور لامصب. 

اینه که اومدم یه حرف بزنم نه نیاری شما. حرمت نگه داری .ادب زیر خاکی رو حفظ کنی .ادمیزاد به آینده زندس به گذشته مرده. شما بیا سمت ما از این جهنم هوااش بهتره .شما بیا به گذشته باش .به صدای ایرج جای احسان .به نون پنیر جای چیپسو ماست .به گعده و دور همی با رفیق زنده جای وی چت و اسکایپ به دیار باقی .به بیات کرد جای هوی متال .به پای طوق سبزه میدون جای کافی شاپ خانه هنرمندان .به صفحه و گرام جای فلش مموری و هارد اکسترنال .به خراباتی جای رپ و تتلو به لبو به باقالی به سیب گلاب به چاقاله بادوم به..... 

بله خانم حالیمه مزه دهن شما دیگه فرق می کنه سرت درد اومد .حرف رو دلم شده بود یه خروار .زیر خاکی جماعت حرف زیاد داره .طهرونم که پر عتیقه جات .گاهی اونقدری می شه که می زنه بیرون .یه جای شهر دهن وا می کنه این هوا .یه روز نواب یه روز جیهون تازگیا ایران زمین .این حرف دل ماسا.که مزه نداره که مزه دهن شما رو نداره باز دم شما گرم که می شنوی والا که مال من تنها خودش هفت ریشتر زلزله بود تا الان.سبک شدیم کبابتم تموم نکردی که ،بس که غدد و مدد بستن توش بی دینا .آخه اینم شد کباب .اگه این کبابه دل ما چیه. 

شب جمعه ایی خوب کردی اومدی سمت ما باغ طوطی سوت و کور شده تازگی.اگه واسه خاطر اجازه و این حرفام اومدی اره پسره بچه خوبیه سرش به درس مشقه اهل هیچی نیست.بی رنگ. بی بو .بی مزه.مث الباقی.خاطرت جمع.می گم حالا نمی شد جای شلوار لوله تفنگی آمریکایی و چکمه پهلوی اول با همون چادر گل گلیت یاد ما کنی محض خاطر امواتت

                                                                 مسعود کرمی