ببعی کوچولوی ما یک ماهه شد

عقربه های ساعت زمان چه سریع دارند می چرخند این روزها 

انگار همین دیروز بود عید قربان 

صبح کله سحر مادرم زنگ زد و گفت که بدنیا آمده است 

و به مناسبت این فرخنده همزمانی اسمش را گذاشتم ببعی 

امروز که خواهرم گفت یک ماهه شده است باورم نمی شد 

و اصلا بعید نیست که به چشم بر هم زدنی  

فرداروزی همینجا بنویسم : 

رادین راه افتاده است  

رادین به حرف افتاده است

رادین دارد امسال به مدرسه می رود 

رادین مرد شده و فردا شب داماد می شود ...

از گذر زمان بدم نمی آید  

حتی بعضی وقتها دوستش هم دارم 

اما کاش انقدر سریع نمی گذشتند این لحظه ها 

این لحظه هایی که تنمان سالم است و کسی کم نیست از جمع ما

لحظه هایی که همان فردا روز ٬ وقتی این پست را به رادین نشان می دهم 

بی شک حسرتش را خواهم خورد ... 

 زنده باشی و لپ برقرار ! ببعی دایی