حسین آقا سلمونی در باور کودکی های من آدم بدبختی بود .
چه آن اوایلی که بچه بودم و او را به خاطر خانه اش فقیر و بی چیز می دانستم و چه وقتی بزرگ تر شدم و فهمیدم که از لحاظ فکری و اجتماعی هم آدم بدبختی است .
وقتی حسین آقا به کوچه ما آمد مثل یک وصله ناجور بر پیکر محله می ماند .
حول و حوش سال ۱۳۶۰ به تعدادی از معلمان با قیمت پایین زمین های هزارمتری فروختند و آنها هم با کمترین امکانات توی همین زمین ها خانه ساختند و شهرک فرهنگیان اندیشه را بنا کردند.
پدر من هم معلم بود و خانواده پنج نفره ما جزء اولین ساکنان این شهرک که البته حالا شهری بزرگ شده است .
حالا تصور کنید توی همچین جو دوست داشتنی که همه خانه ها بزرگ و رویایی بودند و بچه ها توی خیابان با هم شعر های کودکانه می خواندند و همسایه ها از فامیل به هم نزدیک تر بودند و شبهایشان به شب نشینی می گذشت ٬ یکهو سر و کله حسین آقا سلمونی پیدا بشود که بین آن همه خانه ۱۰۰۰ متری یک زمین ۱۰۰ متری را به هزار دوز و کلک صاحب بشود و یک هفته ای آلونک بدقواره ای به نام خانه تویش علم کند و یک مغازه سلمونی کوچک هم تویش بسازد برای امرار معاش ...
مضاف بر اینکه هر روز ساعت ۸ صبح دو تا بچه کچل بی تربیت را ول کند توی خیابان که بازی کنند و این دو تا توله تا ساعت ۸ شب که بابایشان دوباره می آید که جمعشان کند و بروند لالا ٬ توی خیابان فوتبال بازی کنند و کتک بزنند و کتک بخورند و دائره المعارف فحش های خواهر و مادر بچه های کوچه را تالیف کنند . این از آقازاده ها ...
حسین آقا دو تا دختر هم داشت که بزرگه را ما هیچ وقت ندیدیم و فکر می کنم چهارده - پانزده سالگی شوهرش دادند و شوهرش هم یک تنه لشی بود صد برابر چندش آور تر از حسین آقا . ریش ستاری مشمئز کننده ای داشت که او را شبیه برادران ارزشی می کرد و در حقیقت پوششی بود بر شغل پر برکت ساقی گری و مواد فروشی اش ...
دختر دیگر که اسمش یادم نیست از وقتی یادم می آید توی آرایشگاه زنانه کار می کرد یا شاید هم توی آرایشگاه رویش کار می کردند چون همیشه ی خدا هفت من سرخاب و سفیداب روی سر و صورتش بود و این در محیط کوچک محله ما معنی و مفهوم جالبی نداشت .
ما که بچه تر از این حرفها بودیم که توی بازی های بالای هجده سال شرکت کنیم ولی یادم هست که همیشه حرف و حدیث پشت سر دختر دوم حسین آقا بود .
چشم های بادامی داشت و با آن آرایش غلیظ خودش را شبیه گیشا های ژاپنی درست می کرد . ولی در تمام بیست سالی که ما توی آن محل بودیم انصافا هیچ رفتار بد و ناشایستی از این دختر ندیدیم و با وجود حرف و حدیث هایی که پشت سرش بود رفتار سنگین و موقری داشت .متاسفانه محیط های کوچک همیشه آبستن این حرف های خاله زنکی و قضاوت های بیخودی هستند و صرف اینکه فلان زن و دختر آرایش غلیظ دارد بهانه ای می شود برای داستان های ناجور ...
هفته پیش وقتی رفتم محله قدیممان تا اعلامیه های فوت بابا بزرگ را بچسبانم چشمم خورد به مغازه حسین آقا که حالا پسرش آن را می گرداند .
و یک عالمه خاطره یکهو به ذهنم خطور کرد ...
+
این پست مقدمه ای بود بر یک خاطره بازی سه قسمتی که امیدوارم طی دو شب آینده از خواندنش لذت ببرید . خودم که خیلی دوستشان دارم ...
بابا من که ازش پول نمیگیرم
کلا پول گرفتن از معمار جماعت روا نیست
بنده خدا ها موجودات بدبختی ان
ما از بس خضوع و خشوع داریم، به راحتی می گذریم از این جماعت
من که هی گفتم شماره حساب بده،ندادی.من نمیخواستم زیر بار منت بد عمرانیها باشم خودت شماره حساب ندادی
واجب شد ادرس محل کارتو از بابک بگیرم و پولشو برات پست کنم:دی
ببینم این میلاد هم عمرانیه؟
میلاد جان خیلی مخلصم
خوش باشی برادر
تیراژه بانو نمیخوام از دستم ناراحت باشیدا
یعنی میلاد
میخوام ببینم اگه نگذری مثلا چیکار میخوای بکنی!
برو پسر جان
برو که خدا روزیتو جای دیگه بده!
ما هم میرویم که به سور و سات شام درست کردنمان سر و سامان بدهیم!
بعدا که برگشتیم به بقیه ی کامنتهای واصله رسیدگی خواهیم کرد!
خلاصه اینکه وای به حالتان!
اهان پس فقط من ناراحت باشم مشکلی نیست
بچه پولت رو بزار تو جیبت الان که میخوای از اتوبوس پیاده بشی باید کرایه بدی
جناب تمدن؟!
ارادتمندم قربان
ناراحت بودن دیگه چه صیغه ایه؟!!
فعلا با اجازه ی دوستان عزیز!
من برم به کارهام برسم
خیلی خیلی خوش گذشت (تیراژه، جزیره، کوروش)
ما خدا روزیمون هر روز داره تو کاسمون میزاره، چه جورم تیراژه
فعلا تا بعد
راستی صاحبخونه سلام به اون میلاد چاقالوهم برسون
تیراژه بانو اینو واسه خودتون گفتم والا واسه من اهمیتی نداشت
گفتم اگه از دستم ناراحت باشی عذاب میکشی
عرض ارادت
وقت همگی خوش
سلام
درست فهمیدم؟
آن یکی که ریش داشت و شبیه برادران ارزشی بود ساقی بود و آن یکی که هزار قلم آرایش کرده بود و هزار جور حرف پشت سرش بود گود گای
خاطراتتان پر انصاف باد.
من عاشق خاطره بازی هستم
اتفاقی رفتن به محله قدیم و زنده شدن این همه خاطره...
مارال جان توام عین خودمی نگران نباش!منم نفهمیدم.اصولا بچه هموژلیزه ها یه چیزاییو نمیگیرن!
اینجا عجب تیکه پرونی و مراسم کل اندازیِ باشکوهی بوده وقتی ما خوابیده بودیم!آقا اینجور وقتا خبر بدین بیایم بعنوان تماشاچی تشویق!!
تیراژه/جزیره/کوروش و باقی فک تان برقرار!روزتان بی ناهار!!!!!!
مسلما شما اونقدر قشنگ مینویسید تعریف میکنید که ما هم خاطره ها رو دوست داریم
الان آقا اسحاقی داره عین ایکیو سان کلی فکرمیکنه که چطوری بعد 260 70 تا کامنت درمورد ادامه داستانش قسمت دومه ماجرا رو بنویسه که آبروداری کنه!گرچه ایشون خیلی حرفه ای تر از این حرفاس...
مرسی برای ویکی پدیاااااا....حسش نبود خودم سرچ کنم..........میدونسم معنی خوبی نداره اما معنی دقیقشو نمیدونسم.هنوزم نخوندمش.اما راسی چرا پس اسمِ ِ این محله تهران گیشا هست؟!!
جووووووووووونم هدرخیلی کیف میکنم وقتی هدرو میبینمااااااااااااااااااا. چشاشوو ان یکاد الذین.....(البته وان یکاد واسه الانش خوندم)
میگم ساعت چند آپ میکنی؟
جزیره؟
چی شد؟
قرار شد بعد از اول مهر شما درگیر درس و مشق و کتاب بشی و ما یک نفس راحت بکشیم از دست شما!
باز هم که از صبح علی الطلوع الی بووووق بُز!! در خدمتتونیم که!
هــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی خدا. از قدیم یه ضرب المثلی هست که میگه:وقتی جایی نمیخوانت، نمون و برو...
باشه من هم میرم.هعیییییییییییییییییییییییییییییییییییی روزگار نامراد
تو گفتی میری و منم باور کردم!!!!
(ایکون مهمون چشم نداره مهمون رو ببینه, صاحبخونه هر دو رو!)
هعییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییی صاب خونه رو خوب اومدی:دی
من که از خدامه برم ، رفیقم امروز زنگ زده و برام هفته های مونده تا ارشدو میشماره بعد میگه که:ببین اینجوری به قضیه نیگا کن شاید یکم استرس گرفتی
نمیدونم چرا درست زمانایی که باید استرس داشته باشم خونسرد میشم!!!!ما یه همچین ادم وقت نشناسی هستیم.هعععععععععععععععععععععععععععععی
هععععععععععععععععععععععععععععععععی روزگار
هعععععععععععععععععععععععععععععععععععععععععی
هعععععععععععععععععععععععععی ما خواستیم پست امشب جوگیریات و بخونیما ولی خب قسمت نشد گویا.
درهرصورت ما رفتیم.
شب همگی بخیر.
هق هق، بدی ای دیدید حلال کنید.البته جز خوبی ندیدید از من ولی خب محض تعارف گفتم.
کوروش تمدن و میلاد، حلالتون میکنم نگران نباشید.هعی روزگار.
برای موفقیت ما شبانه روزی دعا کنید لطفا
برو جزیره جانم
انگار خیلی خوابت میاد کم کم نکیر و منکر رو هم ردیف میکنی واسمون!
برو که خیر ببینی خواهر!
شب به خیر